شیوع فقدان مادرزادی دندان های دائمی قدامی و پرمولر در جمعیت ۱۷-۱۲ ساله، بابل، ۱۳۷۹

سابقه و هدف: فقدان مادرزادی یک یا چند دندان یکی از آنومالی هایی است که به تنهایی یا همراه با سندرم های ارثی دیده می شود. تشخیص بموقع فقدان (missing) دندانی می تواند از بروز مشکلات بعدی در وضعیت فک و دهان بیمار بکاهد. از آنجایی که آمار دقیقی از میزان فقدان دندان های دائمی قدامی و پرمولر در ایران وجود ندارد، این مطالعه بمنظور تعیین شیوع آن در جمعیت 17-12 ساله شهر بابل انجام گرفت. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 1536 نفر از دانش آموزان 17-12 ساله شهر بابل از طریق نمونه گیری چند مرحله ای (multistage) تحت معاینه از نظر فقدان دندان دائمی قدامی و یا پرمولر در دهان قرار گرفتند. نتایج حاصل از معاینه و تهیه رادیوگرافی پری آپیکال، توسط آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه anova مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از مجموع 1536 نفر، 132 مورد (8.59%) فقدان دندان واقعی داشتند که این میزان در پسرها 8.4% و در دخترها 8.8% بود. شایعترین دندان های دچار missing شامل پرمولر دوم مندیبل (45.5%)، لاترال ماگزیلا (34%) و پرمولر دوم ماگزیلا (10.6%) بودند. ضمنا این فقدان مادرزادی واقعی دندان ها در دو جنس تقریبا یکسان مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج و وفور نسبی فقدان مادرزادی دندان در جامعه، توجه به فقدان ظاهری یا واقعی حین معاینات دندانپزشکی، الزامی است.